XML - różne wersje językowe

Witam,

W wyniku procedury "collision" uzyskuję wyłącznie dwie dane końcowe np. x1 = 20 oraz x2 = 30.
Procedura prezentująca wynik:
1) wywołuje odpowiedni plik XML w oparciu o wybraną wersję językową,
2) wczytuje pętlą wszystkie elementy <collision>,
3) sprawdza czy element to tekst = x1 albo x2,
4) dla tekstów = x1 i x2 podmienia je na wyliczone wcześniej wartości,
5) wyświetlana następnie cały tekst jako komunikat w grze.
Stracono 20 kT uranu oraz 30 kT plutonu.

W angielskiej wersji zapis gramatyczny byłby inny:
20 kT uranium and 30 kT plutonium were lost.

Sposób powyższy wydaje się być mało elegancki, wprowadzając za każdym razem instrukcję warunkową sprawdzającą tekst każdego elementu czy pasuje do zmiennej.
Pytanie: czy istnieje łatwiejszy sposób na zaprojektowanie XMLa aby wykluczyć punkty 3-4 z instrukcji powyżej?
Problem jest taki, że jak pokazałem na przykładzie wyżej lokalizacja x1 i x2 może ulegać zmianie w zależności od wersji językowej.

instrukcję warunkową sprawdzającą tekst każdego elementu czy pasuje do zmiennej

Dlaczego? Nie próbuj parametryzować wszystkiego - tylko same dane powinny występować jako parametry. Jeśli masz dwie wartości do wstawienia, to tylko to należy podmieniać. Cała reszta powinna zostać bez zmian. Chyba że w danym języku zmienia się jakiś tekst w zależności od wartości, na przykład "1 bajt", "2 bajty", "5 bajtów". Podmieniaj tylko to, co w obrębie jednego języka dla różnych danych rzeczywiście się zmienia.

czy istnieje łatwiejszy sposób na zaprojektowanie XMLa aby wykluczyć punkty 3-4 z instrukcji powyżej?

Przecież pierwsze dwa punkty sprowadzają się do załadowania gotowego tekstu z odpowiedniego pliku! To oznacza, że musiałbyś mieć przygotowane pliki z gotowymi tekstami dla wszystkich możliwych przypadków. Oczywiście - wtedy złożoność może być nawet stała, ale weź pod uwagę koszt wygenerowania tylu plików.

Problem jest taki, że jak pokazałem na przykładzie wyżej lokalizacja x1 i x2 może ulegać zmianie w zależności od wersji językowej.

Nie próbuj tworzyć uniwersalnego przypadku działającego dla wszystkich języków jednocześnie - czasami nawet może zajść potrzeba zmiany kolejności danych (czyli x2 może wystąpić przed x1), a same pozycje niemal zawsze będą różne, bo to wynika ze składni danego języka.

Czyli mam rozumieć że metoda podana powyżej dla dwóch różnych języków zawierająca różnice właśnie wynikająca ze składni jest prawidłowa (punkt 3-4) ?
Ta procedura będzie działa niezależnie od stylistyki języka (przykład powyżej):

Wczytaj fragment tekstu -> sprawdź czy opisuje poszukiwaną zmienną -> podmień wartość na zmienną -> wygeneruj tekst końcowy

Jeśli wstawki typu  nie będą parametrami, to tak.