Różnice pomiędzy sposobami ochrony pliku nagłówkowego przed wielokrotnym załączaniem do programu

Otóż poznałem dwa sposoby zabezpieczenia pliku nagłówkowego przez wielokrotnym załączeniem do programu.

1. Blok warunkowy

2. Dyrektywa pragma z argumentem once

Dzięki blokowi warunkowemu, zawartość pomiędzy #ifndef, a #endif jest pomijana, gdy została już w którymś fragmencie kodu załączona. Dyrektywa #pragma once nakazuje by dany plik był załączony tylko raz. Z punktu widzenia ich zastosowania nie zauważyłem powodu by używać obydwóch jednocześnie, jednak w nagłówkach standardowych bibliotek c/c++ dołączonych do Visual C++ 2010, są one używane obie na raz.

Przykład: cstddef

Są jakieś różnice pomiędzy tymi sposobami? Jest jakiś sens używania ich obu naraz?

#pragma once - ponoć kompilator dzięki tej dyrektywie jest w stanie nieco szybciej stwierdzić czy ten plik należy ponownie dołączyć czy nie (Visual C++).
#ifndef - uniwersalne rozwiązanie, działające pod każdym kompilatorem.

Ja zawsze piszę #pragma once, a potem #ifndef. Jak się przyzwyczaisz, że wszystkie pliki nagłówkowe tak piszesz to nie będzie Ci przeszkadzało to klepanie kilku dodatkowych linii.

W sumie fakt, że pragma once może przyśpieszyć kompilację wydaje się logiczny. Plik będzie otwarty jednorazowo i nie będzie musiał być otwierany kilkukrotnie w celu sprawdzenia warunku. Sens używania tego równocześnie, widzę tylko jeden. Uczynić kod uniwersalny dla kompilatorów nie znających pragmy i jednocześnie zapewnić sobie szybszą kompilację jeśli dany kompilator ją wspiera. Trochę naciągane, bo większość obecnych kompilatorów ją wspiera.

 nie przyspiesza w żaden sposób kompilacji, dzisiejsze kompilatory same są w stanie rozpoznać tradycyjne include guards i nie otwierają w tej sytuacji niepotrzebnie pliku kilka razy.

Wg. Wikipedii, #pragma posiada pewne atuty, czyniące ją lepszą od #ifndef, jednak nauki wpajane mi w technikum informatycznym, odradzają mi traktowanie Wikipedii jako rzetelnego źródła.

Inną rzeczą jaką znalazłem, to test różnych metod na różnych kompilatorach.
Test include guards

Nie zwracałbym uwagi na czas, a jedynie na różnice.
Swoją drogą: Jak wygląda ten ostatni sposób?

Wygląda o niebo lepiej niż jakieś:
Łatwiej się odnaleźć. Poza tym gdy używasz  to gdy zapomnisz dodać to do jakiegoś nagłówka to będziesz długo szukał :p

W sumie dowiedziałem się czego chciałem, ale tematu na razie zamykać nie będę. Może jeszcze ktoś coś ciekawego napisze. :]

@Up

Szczerze mi to różnicy nie robi. Używając #pragma, jeśli gdzieś jej nie wstawię i załączę nagłówek dwa razy, to wyjdzie mi to przed kompilacją.