Wskażniki i dynamiczna alokacja pamięci.
Ostatnio zmodyfikowano 2016-12-28 19:28
Gajsu Temat założony przez niniejszego użytkownika |
Wskażniki i dynamiczna alokacja pamięci. » 2016-12-28 18:32:39 Witam, jestem na forum nowy. Do założenia konta zachęciła mnie chęć rozwiązania problemu używania wskaźników. C++ uczę się sam z wykorzystaniem internetu i e-bookow. W jednym z filmików na YT odnośnie wskaźników jako przykład zastosowania było skrócenie czasu obliczeń wykonywanych na sporych tablicach, gdyż komputer nie musi sprawdzać sam adresu w spisie treści magistrali adresowej. Jako przykład takiego programu był podany program obliczający czas działania pętli, w której program odczytywał wartość zmiennej z tabeli, a następnie zapisywał wartość w każdej z elementów tabeli. Stworzone zostały dwie takie pętle. Jedna wykorzystywała wskaźniki do wykonania odczytu i zapisu, a druga nie. Logiczne jest więc że czas obliczeń dla pętli bez wskaźników powinien być dłuższy, a pętli wykorzystującej wskaźniki krótszy. Po skompilowaniu i uruchomieniu ku mojemu zdziwieniu występuje zależność odwrotna ! Pętla ze wskaźnikami wykonuje się dłużej. Mam nadzieję że uzyskam tutaj odpowiedź na nutrujące mnie pytanie: Dlaczego tak jest?. Pobrałem również kod udostępniony przez autora filmiku (Myślałem, że może ja gdzieś się pomyliem). Ale działa on tak samo. I jeszcze małe pytanko Gdy zrobię dynamiczną alokację pamięci np. int *jakas_tablica = new int [ile_szufladek];, to po usunięciu tej tablicy delete [] jakas_tablica, wskaźnik zostaje? Bo z tego co rozumiem to można później znowu zarezerwować pamięć posługując się już tylko poleceniem jakas_tablica = new int [ile_szufladek];. Co w takim razie wskazuje wskaźnik *jakas_tablica po usunięciu tablicy? Pierwsze niezajęte miejsce w pamięci ? Pozdrawiam Wszystkich :) Kod umieszczam poniżej: #include <iostream>
#include <time.h>
#include <cstdlib>
using namespace std;
int ile;
clock_t start, stop;
double czas;
int main()
{
cout << "Ile liczb w tablicy: ";
cin >> ile;
int * tablica = new int[ ile ];
start = clock();
for( int i = 0; i < ile; i++ )
{
tablica[ i ] = i;
tablica[ i ] += 50;
}
stop = clock();
czas =( double )( stop - start ) / CLOCKS_PER_SEC;
cout << "Czas zapisu (bez wskaznika): " << czas << " s" << endl;
delete[] tablica;
tablica = new int[ ile ];
int * wskaznik = tablica;
start = clock();
for( int i = 0; i < ile; i++ )
{
* wskaznik = i;
* wskaznik += 50;
wskaznik++;
}
stop = clock();
czas =( double )( stop - start ) / CLOCKS_PER_SEC;
cout << "Czas zapisu (ze wskaznikiem): " << czas << " s";
delete[] tablica;
return 0;
}
|
|
Monika90 |
» 2016-12-28 19:00:12
W jednym z filmików na YT odnośnie wskaźników jako przykład zastosowania było skrócenie czasu obliczeń wykonywanych na sporych tablicach, gdyż komputer nie musi sprawdzać sam adresu w spisie treści magistrali adresowej.
|
To nonsens. Kompilator wygeneruje taki sam kod maszynowy w obydwu przypadkach, (czyli będą jednakowo szybkie), tylko musisz włączyć optymalizacje. |
|
Gajsu Temat założony przez niniejszego użytkownika |
» 2016-12-28 19:11:43 Może źle to sformułowałem. Chodziło mi o to że to przyspieszy nie same obliczenia a po prostu odczyt i zapis do poszczególnych komórek tych tablic. Więc pośrednio obliczenia. Mowa tutaj o filmiku https://www.youtube.com/watch?v=0DQl74alJzwę. Pozdrawiam :) |
|
Monika90 |
» 2016-12-28 19:28:36 Wiem o co chodzi, kurs Zelenta znam od dawna. To co on mówi jest nieprawdziwe, wskaźniki niczego nie przyspieszą, a uzasadnienie "komputer nie musi sprawdzać sam adresu w spisie treści magistrali adresowej" jest nonsensowne. Można to sprawdzić, skompilować taki kod (który jest odpowiednikiem kodu Zelenta, ale lepiej napisanym) #include <ctime>
#include <memory>
#include <iostream>
template < class Func >
void time( Func f )
{
auto t1 = std::clock();
f();
auto t2 = std::clock();
std::cout << double( t2 - t1 ) / CLOCKS_PER_SEC << '\n';
}
int main()
{
const int size = 20 '000' 000;
auto a = std::make_unique < int[] >( size );
time([ & ]
{
for( int i = 0; i < size; ++i )
{
a[ i ] = i;
a[ i ] += 50;
}
} );
auto p = a.get();
time([ & ]
{
for( int i = 0; i < size; ++i )
{
* p = i;
* p += 50;
++p;
}
} );
}
i zobaczyć co zrobił kompilator. Tak wygląda pierwsza pętla
movl %eax, %esi
movl $50, %eax
.p2align 4,,10
L4:
movl %eax, -200(%ebx,%eax,4)
addl $1, %eax
cmpl $20000050, %eax
jne L4
A tak druga
movl %eax, %esi
movl $50, %eax
.p2align 4,,10
L5:
movl %eax, -200(%ebx,%eax,4)
addl $1, %eax
cmpl $20000050, %eax
jne L5
Nie trzeba znać asemblera żeby zauważyć że nie ma różnicy. To był kompilator GCC w wersji 5.2.0 z flagą -O2 |
|
| « 1 » |