Dzielenie kodu na kilka plików źródłowych

Witam, mam pytanie odnośnie lekcji XXV w kursie.

Prócz main.cpp i pliku z rozszerzeniem .hpp musi być jeszcze jeden plik z .cpp i to o takiej samej nazwie co .hpp ? Jeśli tak to czy poprawne jest stwierdzenie, że plik .cpp z tą samą nazwą co .hpp jest jego definicją, tak jak to było przy funkcjach definiowanych?

Generalnie widzę, że zrobiłem poważne błędy logiczne [emot src=":P"/]
Deklaracja = informujemy kompilator, że dana funkcja istnieje (podajemy samą nazwę funkcji)
Definicja = nazwa funkcji + kod źródłowy funkcji;

Plik nagłówkowy (*.hpp) służy do tego, aby zamieszczać deklaracje, czyli informować kompilator, że dane funkcje istnieją.

Plik źródłowy (*.cpp) służy do tego, aby zamieszczać definicje, czyli źródła funkcji.

W kursie widzę, że jest to chyba zupełnie na odwrót, więc będzie to wymagało poprawki...

/edit:
Rozdziały poprawione. Rozdziały które uległy modyfikacji możesz znaleźć za pomocą archiwum: http://ddt.pl/archiwum/.

Wracając do Twojego pytania... wydaje mi się, że plik *.cpp można nazywać definicją, a plik *.hpp deklaracją, ponieważ to jest właśnie cała idea plików *.cpp i *.hpp, aby oddzielić definicję od deklaracji.

hmm... ale z podanego przykładu:





wychodzi, że plik main.cpp jest deklaracją funkcji, plik .hpp jest wywołaniem funkcji, a plik .cpp jest definicją.

Tak jak to się robiło w funkcjach w programie czyli wpierw deklaracja (pokazanie, że funkcja występuje), następnie wywołanie, a na końcu definicja (czyli krok po kroku jej wykonanie).

Czyli coś jest źle zapisane w kursie w tych plikach (zamienione miejsca .hpp i .cpp)?

Czyli plik main.cpp zawiera wywołanie funkcji, .hpp powinien zawierać definicję funkcji, a plik .cpp deklarację funkcji?

A można nie tworzyć dodatkowego pliku .cpp? main.cpp i .hpp chyba wystarczy?


Prawidłowy program funkcji zdefiniowanych:

[tutorial]Przykład, który wkleiłeś jest poprawny. Plik main.cpp zawiera blok główny programu. Za pomocą dyrektywy #include dołączasz biblioteki (własne lub standardowe), dzięki którym masz dostęp do nowych funkcji. W pliku *.hpp są deklaracje funkcji, jakie będą dostępne po dołączeniu pliku xyz.hpp do programu głównego, a w pliku xyz.cpp jest kod źródłowy. Osobno masz interfejs, dzięki czemu szybko możesz sprawdzić przeglądając plik xyz.hpp jakie są w nim dostępne funkcje i nie musisz przebijać się przez definicje funkcji, ponieważ Ciebie nie interesuje to, jak są one napisane tylko, że one istnieją i działają.
Przykład, który przytoczyłeś na końcu swojej wiadomości nie wykorzystuje dzielenia kodu na kilka plików.

Przykład deklaracji funkcji

Przykład definicji funkcji

Przykład wywołania funkcji

[/tutorial]

Czyli po prostu jak stosujemy abstrakcję proceduralną to w pliku .hpp zapisujemy deklarację funkcji (tak jak mówiłeś, że wystarczy tam zaglądnąć i nie trzeba się zagłębiać w plik zzz.cpp). Plik hpp i cpp muszą mieć taką samą nazwę. W main.cpp jest wywołanie funkcji tylko (w ogólnym szkielecie). W pliku zzz.cpp jest definicja funkcji czyli jak to wykonać.

Ale zastanawia mnie dlaczego zamiast kropki jest dolna kreska przy

Tworząc zmienne za pomocą preprocesora, obowiązują nas te same zasady nazywania zmiennych jak przy tworzeniu zwykłej zmiennej za pomocą kodu C++. W nazwach zmiennych nie możemy używać kropek, przecinków itp, ponieważ mają one specjalne znaczenie. To jak będzie się nazywała zmienna zadeklarowana za pomocą dyrektywy include jest obojętne, co jest napisane w tym rozdziale. Dodatkowo warto wczytać się w podrozdział: 25.4. Budowa pliku nagłówkowego *.h *.hpp

Dzięki wielkie.

Czyli to co napisałęm wcześniej było poprawne (tekst przed pytaniem o zapis bez kropki). Jeśli tak to oznacza, że "rozumiem już to poprawnie" :D
Wielkie dzięki.