Zapis łączący cyfry

Jeżęli wywala jakiś błąd - eksperymentuj. Jeżeli nie, nie eksperymentuj. :D

Skoro to nie szkodzi ;D...

Nauka na eksperymentach własnych jest w sumie najlepsza do pewnego pułapu... zapewnia ona lepsze zrozumienie poruszanych zagadnień, a w konsekwencji rodzą się zazwyczaj jakieś własne wnioski i spostrzeżenia, które zwą się doświadczeniem :) Na poziomie bardziej zaawansowanym zalecana jest jeszcze inna technika nauki, jednak wnioskuję, że na razie Ciebie ona nie dotyczy.

Generalnie naukę programowania moim zdaniem można podzielić na kilka poziomów:
1) Poznawanie podstawowych operacji C++
2) Poznawanie podstawowych bibliotek (np. do grafiki Allegro, do odczytu/zapisu plików: fstream itd...)
3) Poznawanie struktur danych
4) Własny bardziej złożony projekt
5) Dokształcanie się (algorytmika)
6) Dokształcanie się (wzorce projektowe)

W między czasie wypracowywujesz sobie jakiś styl programowania i uczysz się trzymać jakiś porządek w kodzie. Warto też wstąpić do jakiegoś projektu z sensowną ekipą po roku/dwóch intensywnego programowania, żeby nauczyć się jak organizować duże projekty, jak jest pisany kod itp.

Każdy z powyższych etapów rozwija, ale bez kreatywnego podejścia do nauki i samozaparcia w programowaniu nic nie osiągniesz sensownego. Samo w końcu nic się nie zrobi :)

Może powiem tak. Chęci są ogromne, motywacja... też jest. Bardzo lubię programowanie, niestety czasem kiedy brakuje wiedzy to ta motywacja i chęci opadają. Kiedy program działa nie po mojej myśli to mam ochotę wszystko pozamykać i odejść od komputera, ale kombinuje, eksperymentuje i jakoś to wszystko idzie :).
Po tym podziale już widzę, że prawdopodobnie popełniłem duuuży błąd, gdyż przeszedłem do struktur pomijając np. funkcje (które chyba tam są potrzebne ;p), o fstream już nie wspomnę. Także muszę się cofnąć o kilka lekcji w kursie ;). Jedyną rzeczą, której się boje jest to, że nie będę się posuwał do przodu tylko ciągle stał w miejscu - niby pisze codziennie nowe kody, dokańczam stare, ale jednak ta myśli mi przechodzi przez głowę...

"Warto też wstąpić do jakiegoś projektu z sensowną ekipą po roku/dwóch intensywnego programowania, żeby nauczyć się jak organizować duże projekty, jak jest pisany kod itp."

Np. "The Cars Tournament" :D

Projekt został definitywnie zakończony. Programiści, którzy brali w nim udział nie wiedzieli po co wstąpili do projektu, a co za tym idzie 'zmarnowali' tylko mój czas. Obecnie jedynymi osobami, które zasłużyły na to by ze mną tworzyć projekt jest Pietrzuch i Patzik. Oboje chcą coś osiągnąć z programowania i pracują nad sobą. Ponadto opanowali podstawy programowania, tak więc dla nich mogę poświęcać więcej indywidualnie czasu by mogli się rozwijać.
Patzik pracował nad nową wersją programu WatchDDT - bardzo fajnie mu szło, jednak czas nie pozwolił mu kontynuować projektu. Zostawił mi jednak kod, by kontynuować ten projekt, więc zapewne jak skończę walczyć z kuchnią i projektami na uczelnię to doczekacie się nowego programu.
Pietrzuch... bardzo chciał napisać ze mną grę i coś reprezentował swoją wiedzą. Postawiłem mu warunki, których nie było dla projektu The Cars Tournament i sądzę, że jest zadowolony z tego projektu, który obecnie realizujemy. On się dużo nauczy, a ja będę się cieszył z tego, że fajny projekt z kimś wspólnie udało mi się zrealizować (pomijam pracę).

/edit:
Był jeszcze mib, który prezentował wysoki poziom programowania ale olimpiada informatyczna była ważniejsza dla niego i w sumie się jemu nie dziwię bo w jego wieku miałem takie same poglądy - czyli zaistnieć i sprawdzić siebie.